« To najpiękniejszy dzień w moim życiu », Cobolli w siódmym niebie po zwycięstwie nad Bergsem w Pucharze Davisa
Już dwukrotnie broniąca tytułu Włochy będą dążyć do zdobycia trzeciego z rzędu triumfu w Pucharze Davisa w niedzielę przeciwko Hiszpanii lub Niemcom. W piątek Squadra Azzurra wyeliminowała Belgię w półfinale. Jeśli Matteo Berrettini wykazał się dużą solidnością, pokonując Raphaëla Collignona w dwóch setach, to Flavio Cobolli z kolei musiał grać przez ponad 3 godziny, by pokonać Zizou Bergsa (6-3, 6-7, 7-6). Po obronieniu siedmiu piłek meczowych, 23-letni zawodnik w końcu wygrał w pełnym napięcia finale.
« Wygrałem, bo chciałem wygrać. Wierzyłem w siebie przez ponad trzy godziny. Mamy wspaniałą drużynę. Matteo (Berrettini) jest dla mnie wyjątkowy, bo jest jak brat. Pracował z moim ojcem, gdy był mały. Zacząłem grać w tenisa, oglądając jego mecze. Jest dla mnie bardzo ważny i dziś bardzo mi pomógł podczas meczu.
To najpiękniejszy dzień w moim życiu. Będę oglądał ten mecz wiele razy, to było niesamowite. Jestem dumny z drużyny. Zachowałem koszulkę na pamiątkę. Myślę, że reakcja mojego ojca (Stefano, jego trenera) jest normalna. Jestem jego synem. Wygrałbyśmy lub przegrali obaj. Dziś wygraliśmy obaj: to nasza wielka siła.
Byłem świadomy, że mogę przegrać, ale starałem się robić to, co potrafię najlepiej, czyli być odważnym, bez zadawania sobie zbyt wielu pytań. Starałem się grać w swój tenis. Myślę, że zasłużyłem na to zwycięstwo, walcząc zawzięcie. Wzywałem publiczność o pomoc, bo gramy u siebie i może nam pomóc. Czułem, że potrzebuję trochę więcej energii. Muszę podziękować publiczności, bo nie jest łatwo utrzymać intensywność przez trzy godziny. To ważne spotkanie i gramy wszyscy razem.
Podszedłem do Zizou (Bergsa), bo utożsamiałem się z nim. Mogłem być na jego miejscu i starałem się go pocieszyć. Chciałbym otrzymać taką samą reakcję, gdybym przegrał. Walczymy o ten sam cel, by reprezentować cały kraj, i miło było go wspierać. Fakt, że już grałem w takich meczach w Pucharze Davisa, bardzo mi pomógł. Mam większą pewność swoich umiejętności i zaliczyłem świetny sezon. Czuję się dobrze i jestem pewny siebie na korcie. Chcę grać i walczyć », zapewniał Cobolli dla Tennis World Italia.
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową 
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy 
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii 
Czy padel zagraża tenisowi? Zanurzenie w rewolucji, która wstrząsa ustalonym porządkiem