Steve Darcis, bohater Pucharu Davisa: kiedy flaga potęgowała jego tenis
Steve Darcis, obecny kapitan reprezentacji Belgii w Pucharze Davisa, zasłynął również w swojej karierze singlowej dzięki zwycięstwu nad Rafaelem Nadalem na Wimbledonie w 2013 roku, a także dzięki swoim występom w Pucharze Davisa.
Belg miał szczególne uczucie do tej rywalizacji podczas swojej kariery, kiedy mecze rozgrywane były jeszcze w formacie dom/wyjazd.
Szczególnie cenił sobie decydujące spotkania przy stanie 2-2, gdzie numer 2 każdej drużyny zmagał się o zdobycie decydującego punktu dla swojej drużyny, co oznaczało zwycięstwo.
Darcis decydujący w rozstrzygających spotkaniach
Do czasu porażki z Lucasem Pouille podczas triumfu Francuzów w 2017 roku, miał bilans 5-0 w takich decydujących meczach.
Ogółem wygrał 22 mecze i przegrał 12. Jego najpiękniejsze zwycięstwo to prawdopodobnie to nad Alexandrem Zverevem w 2017 roku, na kortach halowych we Frankfurcie.
Belg wygrał 2-6, 6-4, 6-4, 7-6 i w znacznym stopniu przyczynił się do epopei Belgii, która awansowała do finału w tamtym roku.
Kultura Pucharu Davisa
Po pokonaniu Zvereva, który wtedy był 22. tenisistą świata, Darcis podkreślił specyfikę Pucharu Davisa: „Duża różnica polega na tym, że my mieliśmy zespół, podczas gdy Niemcy mieli jednostki.
To prawda, że doświadczenie bardzo mi pomogło. Alexander Zverev pewnego dnia będzie w Top 5, ale wciąż musi się nauczyć, co to znaczy grać w Pucharze Davisa.”
Nowy format, który krytykuje bez wahania
Obecnie jako kapitan reprezentacji Belgii, Darcis przekazuje teraz tę kulturę rywalizacji drużynowej swoim zawodnikom, chociaż obecny format Pucharu Davisa bardzo mu się nie podoba i nie omieszkał go skrytykować podczas konferencji prasowej na Final 8 w 2025 roku.
„Dla mnie Puchar Davisa tak naprawdę już nie istnieje, uważam, że format jest naprawdę obrzydliwy.”
Przeczytaj pełne śledztwo
Pełne śledztwo „Kultura Pucharu Davisa: rywalizacja nie taka jak inne” będzie dostępne w weekend 6-7 grudnia.
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii
Czy padel zagraża tenisowi? Zanurzenie w rewolucji, która wstrząsa ustalonym porządkiem