Były dyrektor komunikacji Halep zeznaje: „Niesprawiedliwość, jaką wyrządziła jej WTA, jest bardzo duża”
W lutym Simona Halep postanowiła powiedzieć dość. Opuszczona przez ciało, które sprawiało jej coraz więcej cierpienia, oraz zawieszona za doping od US Open 2022 do Miami 2024, 33-letnia Rumunka, była numerem 1 na świecie i podwójną mistrzynią wielkoszlemową, zakończyła karierę po udziale w turnieju WTA 250 w Klużu-Napoce.
W pierwszej rundzie doznała dotkliwej porażki z Lucią Bronzetti (6-1, 6-1). Były dyrektor komunikacji Halep, a obecnie dyrektor turnieju w Bukareszcie, Cosmin Hodor, odniósł się do decyzji o zakończeniu kariery przez zawodniczkę, którą doskonale zna.
„To była spontaniczna decyzja. Znając Simonę, wiedząc, jak bardzo jest konkurencyjna i na jakim poziomie była wcześniej, stało się to dla niej dość trudne, by pozostać w cyklu.
Niesprawiedliwość, jaką WTA jej wyrządziła, jest bardzo duża. Niektóre turnieje nie chciały jej przyznać dzikich kart i wolały je dawać innym. Takie rzeczy są trudne do zaakceptowania dla każdego.
Jeśli chodzi o sprawę dopingu, to nie jest sprawiedliwe, że zaraz po tym, jak wynik testu Simony okazał się pozytywny, wszystko zostało ujawnione publicznie. W przypadku Świątek i Sinnera nie wiedzieliśmy nic do samego końca, a dowiedzieliśmy się dopiero, gdy zapadła ostateczna decyzja.
W pozostałych dwóch przypadkach nie mogę analizować, bo nie mam żadnych informacji na ten temat. Ale dlaczego nie poinformowano ludzi tak, jak zrobiono to w przypadku Simony?
Oczywiście, w tym wieku, gdy przechodzi się przez taki okres, trudno jest się podnieść. Poza tym Simona nie miała już nic do udowodnienia. Nie miała już 20 lat, a już osiągnęła pozycję numeru 1 na świecie.
Wygrała wiele tytułów, w tym kilka wielkoszlemowych. Ale w tym momencie nie walczysz tylko z przeciwnikami, ale także z samym sobą.
Kiedy budzisz się rano, wiesz, że będziesz tylko w 50% formy, którą miałeś wcześniej. I ostatecznie wszystko to prowadzi do momentu, w którym podejmujesz decyzję o zakończeniu kariery” – wyjaśnił w rozmowie z Golazo.
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii
Czy padel zagraża tenisowi? Zanurzenie w rewolucji, która wstrząsa ustalonym porządkiem