Del Potro mówi o współczesnym tenisie: „Rynek jest otwarty, są wielkie szanse dla każdego”
Juan Martin Del Potro to jeden z zawodników, którzy zapisali się na kartach tenisa w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Należący do tej samej generacji co słynne Wielkie Trójki – Roger Federer, Novak Djokovic i Rafael Nadal – Argentyńczyk był jednym z nielicznych graczy, którzy zdobyli tytuł wielkoszlemowy. Dokonał tego podczas US Open 2009, pokonując w pięciosetowym finale samego Federera.
Dwukrotny medalista olimpijski (brąz na Igrzyskach w Londynie w 2012 roku oraz srebro cztery lata później w Rio po porażce w finale z Andym Murrayem), były trzeci rakieta świata, wygrał także Puchar Davisa w 2016 roku oraz turniej Masters 1000 w Indian Wells w 2018 roku, co dało mu łącznie 22 tytuły w karierze ATP.
Niestety, nie oszczędziły go kontuzje, zwłaszcza nadgarstka, przez co Del Potro zakończył karierę w Buenos Aires w 2022 roku, ale nadal śledzi tenis z bliska. „Wieża z Tandil”, jak go nazywają, wypowiedział się na temat nowego pokolenia, szczególnie o João Fonsece (18 lat).
„Dzisiejszy tenis to siła i moc, a João z swoim serwisem i forhendem będzie jednym z najlepszych. Ma strategię podobną do mojej – mocno stawia na serwis i forhend.
Oczywiście, mecze są dziś tak intensywne, że będzie musiał być przygotowany fizycznie na najwyższym poziomie. Już teraz jest dobry i ma ogromną chęć rozwoju. Wejście do top 10 jest trudne, to rzeczywistość.
Jednak teraz, gdy Wielka Trójka, Murray, Wawrinka i ja nie jesteśmy już w czołowej dziesiątce... wszystko się zmienia. Są teraz wielkie szanse dla każdego. Wcześniej w top 10 były tylko sześć miejsc, bo pokonanie Wielkiej Czwórki było niemożliwe.
Rynek jest otwarty, są Argentyńczycy, którzy mają szansę tam dotrzeć. Dla mojego kraju byłoby niesamowite, gdyby ktoś zagrał w finale turnieju wielkoszlemowego. Fonseca to Latynos, który może tego dokonać, ale wymaga to wiele cierpliwości i dyscypliny” – powiedział Del Potro w rozmowie z Punto De Break.
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii
Czy padel zagraża tenisowi? Zanurzenie w rewolucji, która wstrząsa ustalonym porządkiem