Nadal o Djokoviciu: „Nigdy nie było jasnej i określonej strategii, którą trzeba było wdrożyć przeciwko niemu”
Na emeryturze od kilku miesięcy, Rafael Nadal zwierzył się Andy'emu Roddickowi w jego podcaście. Legenda hiszpańska, która zdobyła 22 tytuły Wielkiego Szlema, w tym 14 na Roland-Garros, pobiła wiele rekordów w karierze, rywalizując z dwoma największymi rywalami na korcie, Rogerem Federerem i Novakiem Djokoviciem.
Po omówieniu swojej rywalizacji ze Szwajcarem, Nadal powrócił do tej, którą podtrzymuje z Serbem, z którym były numer 1 na świecie dzielił ten sam kort 60 razy (31-29 w bezpośrednich konfrontacjach na korzyść Djokovicia).
„Przeciwko Novákowi było to trochę jak... ok, możemy mieć strategię, ale wiedziałem, że muszę grać bardzo dobrze, aby wygrać. Ale musiałem grać bardzo dobrze przez cały czas. Nie mieliśmy tego samego stylu gry, oczywiście.
Ale nigdy nie było to jasne i określone podejście, które należało zastosować przeciwko niemu. Przeciwko Rogerowi wiedziałem, że stworzę szkody grając na jego bekhend. Przeciwko Novakowi nie miałem tego odczucia.
To, co czułem, to że musiałem grać bardzo dobrze przez długi czas i wiedzieć, że muszę dostosowywać się na bieżąco. Nie mogłem zbyt często grać przeciwko jego bekhendowi.
Zwłaszcza wysokie piłki, bo on uderza piłkę szybciej i stawia cię w bardzo trudnej pozycji. Zacząłem częściej używać slice'a przeciwko niemu. Czasami to mi się udawało. Przeciwko Novakowi, czasami dobrze było grać na środek. Ale nie dawaj mu zbyt wielu kątów.
Z Novakiem, nawet kiedy jesteś w stanie wypchnąć go trochę z kortu, jeśli nie zadasz mu dużych szkód, on był w stanie cię skontrować i ciebie wypchnąć. W kwestii kontroli nad piłką, uważam, że jest najlepszym graczem, z jakim kiedykolwiek grałem i jakiego kiedykolwiek widziałem”, zapewnił Nadal.
Opracowania - Arabia Saudyjska, kontuzje, wojna i biznes: fascynujące kulisy tenisa ujawnione przez TennisTemple
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii