Wywiad Jannika Sinnera na korcie przeprowadzony przez Jamesa Blake'a po jego wygranej z Jackiem Draperem w półfinale US Open 2024. James Blake : Jannik, musisz mi opowiedzieć o tym drugim secie. Gratulacje, to było niewiarygodne, ale było w nim absolutnie wszystko. Dramat, przeciwnik nie czuje się dobrze, upadasz, jak twój nadgarstek? W tym drugim secie było wszystko. Jannik Sinner : Po pierwsze, ja i Jack (Draper) znamy się bardzo dobrze. Jesteśmy dobrymi przyjaciółmi poza boiskiem. To był bardzo fizyczny mecz, jak widzimy. Starałem się pozostać tam mentalnie. Jest bardzo trudny do pokonania. To wyjątkowa okazja. Dziękuję wszystkim za przybycie. Wsparcie było niesamowite. Cieszę się, że jestem w finale. James Blake : Zyskałeś tak wielu fanów w ciągu ostatnich kilku tygodni. Zbliża się finał, w którym bez względu na wszystko zagrasz z Amerykaninem (Fritzem lub Tiafoe). Jak myślisz, jak to będzie? Jak myślisz, jakie to będzie uczucie, grać z Amerykaninem w finale US Open? Jannik Sinner Jestem po prostu szczęśliwy, że jestem w finale. Ktokolwiek to będzie, będzie to dla mnie bardzo trudne wyzwanie. Ale już nie mogę się doczekać. To sezon, przez który przechodzę. Jest bardzo, bardzo pozytywny. Finały to wyjątkowe dni. Każda niedziela, kiedy grasz w turnieju, oznacza, że wykonujesz niesamowitą pracę. Po prostu staramy się naciskać, a potem zobaczymy, co uda mi się zrobić w niedzielę. James Blake : Cóż, gratulacje. Wszyscy, Jannik Sinner do finału.

Konferencja prasowa Jessiki Peguli po wygranej z Karoliną Muchovą w półfinale US Open 2024. Pytanie : Jess, jeśli możesz, twoje przemyślenia na temat zwycięstwa. Jessica Pegula : Tak, to był niezły mecz. Oczywiście cieszę się, że mogę tu siedzieć i powiedzieć, że to odwróciłam. Ale oczywiście przez chwilę wyglądało to trochę szorstko. Ale jakoś znalazłam sposób i byłam w stanie zagrać naprawdę dobry tenis i utrzymać to tempo przez cały trzeci set i zakończyć go. Ale tak, myślałem, że w trzecim secie zagraliśmy naprawdę dobry tenis. Koniec drugiego i trzeciego seta. Ale tak, jestem zadowolony ze sposobu, w jaki mogłem rywalizować. Pytanie : Jestem Darcy Wayne z eSkid.com. Gratulacje. Powiedziałaś na korcie po meczu, że byłaś trochę zawstydzona po pierwszym secie. Sprawiła, że wyglądałaś jak początkująca. Jak udało ci się mentalnie przegrupować przed drugim setem i zrobić to, co właśnie zrobiłaś? Pegula : Nie wiem. Nadal nie przegrupowałam się po pierwszym secie. Dość szybko przegrywałam 2:0 i w tym gemie serwisowym byłam w stanie wykonać naprawdę dobre uderzenie, w którym nie trafiła w siatkę. Wyglądało na to, że to była duża zmiana tempa. Udało mi się utrzymać swój serwis i znaleźć sposób. Myślę, że tłum naprawdę pomógł mi podnieść adrenalinę. Myślę, że byłem po prostu bardzo, bardzo płaski. Nie byłem nawet zdenerwowany. Byłam po prostu bardzo płaska. A ona jest naprawdę trudna do gry, gdy jesteś płaska, ponieważ jest podstępna. Nie daje ci dużo rytmu. I oczywiście pod koniec pierwszej partii grała na bardzo wysokim poziomie. Więc po prostu nie miałem rytmu. Więc nie wiem. Myślę, że tylko w tym meczu, naprawdę trzymając ten mecz, byłem w stanie znaleźć trochę adrenaliny, złapać nogi pod sobą, po prostu próbować gonić każdą piłkę, jaką mogłem. A potem, gdy już złapałem rytm i poczułem się bardziej komfortowo, mogłem zagrać nieco bardziej agresywnie, spróbować wejść nieco bardziej, zaatakować podanie. Trochę dyktować forehandem i po tym znaleźć swoją grę. Ale myślę, że tak naprawdę to było po prostu utrzymanie tej gry w drugiej odsłonie. Pytanie : David Cain, Tennis.com. Muszę sobie wyobrazić, że wczorajszy mecz był dla Ciebie dużym emocjonalnym wyzwaniem. Ciekawi mnie, czy to przyczyniło się do tego, że nie czułeś się dobrze na początku meczu i jak to było zresetować się po wczorajszej nocy, aby przygotować się na dzisiejszy dzień? Pegula : Tak, to było dziwne. Czuję, że przed meczem z Igą byłem bardziej zdenerwowany. A dzisiaj po prostu się denerwowałem. Ale nie wiem, może to było złe, ponieważ najwyraźniej wyszedłem bardzo płasko. Starałem się myśleć, że może to dobrze, że czułem się naprawdę rozluźniony, ale najwyraźniej byłem trochę zbyt rozluźniony. Więc tak naprawdę nie wiem, czy to się stało. Nie wiem. Każdego dnia czujesz się inaczej. W niektóre dni wychodzisz i czujesz się świetnie. W niektóre dni wychodzisz i jesteś bardzo płaski. Myślę, że trzeba sobie z tym radzić. Ale, wiesz, jestem pewien, że granie meczów back-to-back i granie back-to-back w nocy również mogło się do tego przyczynić. Ale tak naprawdę nie wiem. Myślę, że nigdy się tego nie dowiemy. Myślę jednak, że na tym polega wyzwanie gry w slamie. Każdego dnia czujesz, że budzisz się inny. Wszystko może być inne. Chodzi więc o to, jak dostosować się do tej sytuacji. I myślę, że oczywiście udało mi się dostosować w samą porę dzisiejszego wieczoru. Ale tak, myślę, że tak się czasem dzieje. Naprawdę. Pytanie : Kiedy wcześniej mierzyłaś się z Aryną, co było dla ciebie kluczem do zwycięstwa? I co myślisz o graniu z nią teraz o mistrzostwo, biorąc pod uwagę wszystko, co reprezentuje swoją grą na twardych kortach? Pegula : Tak, oczywiście, jest naprawdę świetną zawodniczką na kortach twardych, jeśli nie jedną z najlepszych na świecie. Ale myślę, że ja też jestem naprawdę dobrą zawodniczką na kortach twardych. W Cincinnati serwowała niewiarygodnie. Czułam, że wciąż mam szanse w tym meczu. Miejmy nadzieję, że w sobotę nie będzie tak dobrze serwować. Może trochę mniej byłoby miło. Ale myślę, że wiem, że mogę mieć grę, która może ją sfrustrować, sfrustrować. Czuję, że w przeszłości muszę być po prostu agresywna. Muszę wprawić ją w ruch, serwować mądrze i wiesz, spróbować wywrzeć presję na jej powrocie lub na jej podaniu i grać swoją grę, co w pewnym sensie już robię. Staram się robić te rzeczy i, wiesz, grać w obrębie siebie, wybierać swoje miejsca. Chcę powiedzieć, że jestem agresywna, ale bez przesady. Nie wiem, jak mam grać. Mam nadzieję, że będę w stanie to wykonać. A jeśli jest coś w meczu, co działa lub nie działa, to mogę to rozgryźć. Ale wiesz, po prostu spróbuję zagrać w sobotę swoją grę. Pytanie : Peter, Peter Spangiorgio, New York Daily News. Jakie znaczenie ma dla ciebie awans do finału? Pegula : Tak, to znaczy, to niesamowite. To moje marzenie z dzieciństwa. Chciałem tego, gdy byłem dzieckiem. To dużo pracy, dużo ciężkiej pracy i nie można sobie nawet wyobrazić, ile to kosztuje. To oczywiście znaczyłoby dla mnie wszystko. Jestem po prostu szczęśliwy, że jestem w finale, ale oczywiście przyjechałem tutaj, aby wygrać tytuł. Gdybyś powiedział mi na początku roku, że będę w finale US Open, to bym się mocno roześmiał, bo nie myślałem o tym, że tu będę. Tak więc pokonanie tych wszystkich wyzwań i powiedzenie, że mam szansę na tytuł w sobotę, jest tym, o co gramy jako gracze. Nie mówiąc już o tym, że mogę to zrobić w mojej ojczyźnie, na moim domowym turnieju. To znaczy, to jest po prostu idealne, naprawdę. Pytanie : Ava Wallace, The Washington Post. Dobrze rozegrane, Jess. Nawiązując do tego, rozmawialiśmy z tobą na początku twojej kariery o twojej wytrwałości i przezwyciężaniu wczesnych kontuzji, a także o byciu naprawdę cierpliwym, zanim odniosłeś te wielkie zwycięstwa. Po prostu dotarłeś do finału, mimo że oczywiście starasz się wygrać. Czy jest to w jakiś sposób satysfakcjonujące? Pegula : Tak. To znaczy, to zawsze jest satysfakcjonujące. To znaczy, grasz przez dwa tygodnie i chcesz po prostu dotrzeć do tego meczu, wiedząc, że masz szansę wygrać slam. I o to właśnie gramy. Więc nadal jest to bardzo satysfakcjonujące, nawet jeśli wiem, że praca nie jest skończona. Ale tak, mam na myśli wszystkie lata ciężkiej pracy, bycie, jak powiedziałeś, super odpornym na wiele różnych rzeczy, to chyba to, z czego jestem znany. Myślę więc, że miło jest widzieć, że opłaciło się to przynajmniej w ciągu ostatnich dwóch tygodni. I tak jak powiedziałeś, oczywiście nadal chcę wygrać turniej. Ale myślę, że możliwość przełamania tak wielu różnych wyzwań i barier w ciągu ostatnich kilku tygodni, a nawet ostatniego miesiąca, jest dla mnie osobiście ogromnym zwycięstwem. Pytanie : Gratulacje, Virgil. Rozmawialiśmy podczas Greenbrier WPT 2020. Powiedziałeś mi wtedy, co to jest. Pegula : Co za czas. Pytanie : Prawda? Pegula : Co za czasy. Racja. Pytanie : To była świetna zabawa. Pegula : Tak. Pytanie : Powiedziałeś mi wtedy, że to było jedno z twoich marzeń, jak właśnie wspomniałeś. Ale jak wytłumaczysz poprawę, poziom gry i pewność siebie, które osiągnąłeś w tak krótkim czasie? Interwenient 1 Tak, jak? Pytanie : Zwłaszcza teraz, będąc o krok dalej. Pegula : Tak, to szalone. Myślę, że po pierwsze stałem się dużo sprawniejszy. Lepiej się poruszam, wiem jak grać. Myślę, że to wszystko i zachowanie zdrowia. I myślę, że wszystkie te rzeczy sprawiły, że stałem się bardziej pewny siebie w meczach. Czuję, że moja wytrzymałość psychiczna stała się o wiele lepsza, gdy zaczynasz wygrywać wiele meczów. I masz tę wiarę w siebie, że możesz wygrać w trudnych momentach i możesz pokonać te dziewczyny i wszystkie te rzeczy. I wiesz, to jest. Chodzi mi o to, że to po prostu daje ci dużo pewności siebie w tych tygodniach i że byłam w stanie na tym budować i uczyć się poprzez różne doświadczenia, wygrywanie turniejów i wszystkie te rzeczy po prostu się sumują i po prostu zawsze możesz się poprawić. Zawsze można być lepszym. Myślę, że zawsze miałem naprawdę otwarty umysł i zawsze chciałem być lepszy. Jestem bardzo otwarty na próbowanie różnych rzeczy, zmienianie rzeczy i nie jest to nic szalonego. Ale po prostu otwieram inną perspektywę na to, jak poprawić pewne rzeczy i nie boję się próbować tych rzeczy, niezależnie od tego, czy jest to ruch, strzał, jest wiele rzeczy, nad którymi myślę, że zawsze pracuję. Nie boję się też próbować tego w meczach. I myślę, że kiedy robisz te rzeczy i próbujesz ich, pracujesz nad nimi i jesteś w stanie wykorzystać je w turniejach, nabierasz pewności siebie i myślisz: wow, naprawdę mogę się poprawić. Mogę się poprawić i mogę trafić te strzały w ważnych momentach. A to po prostu buduje i może budować naprawdę szybko. Myślę, że widzieliśmy to w przypadku Emmy Navarro, która drastycznie się poprawiła. To znaczy, szalenie dużo w ciągu ostatniego roku. A teraz po prostu uwierzyła, że może grać na tym poziomie i może to nastąpić szybko. Więc myślę, że to miłe. Mam nadzieję, że mogę być inspiracją dla innych graczy, którzy mogą czuć, że utknęli lub nie stają się lepsi, że zawsze można znaleźć sposób na poprawę. Pytanie : Właśnie Howard Fendrich z Associated Press. Kilka minut temu mówiłeś o tym, że marzyłeś o tym jako dziecko. Czy były momenty, w których myślałeś, że to się po prostu dla mnie nie wydarzy? Pegula : Myślę, że nie wiem, czy myślałem, że to się nie wydarzy, ale na pewno były momenty, w których nie chciałem grać w tenisa. Naprawdę nie wiedziałem, czy chcę to robić. To znaczy, na pewno zdarzają się takie momenty. Zdecydowanie miałem ich kilka, ale myślę, że w końcu zawsze wracałem do tego i mówiłem: OK, o czym ja mówię? Wiesz, zawsze trochę odwracałem scenariusz. I zawsze byłem w tym dobry. I myślę, że dlatego zawsze byłem w stanie wrócić z różnych wyzwań jeszcze lepszy niż wcześniej. Ale, wiesz, szczerze mówiąc, zawsze tak czułem. Nie, że to się nigdy nie wydarzy. Wręcz przeciwnie. Zawsze czułem, że wiesz co, w końcu to zrozumiesz. I to jest coś, co zawsze sobie powtarzałem. Jestem jak, och, rozgryzę to jak jeden z tych razy. I myślę, że to po prostu moja cicha pewność siebie, którą czuję, że zawsze mam. Pytanie: Hej Jess, gratulacje. Charlie, z The Athletic. Oczywiście będzie to twój pierwszy duży finał. Czy myślałaś o tym, żeby skontaktować się z ludźmi, którzy byli w takiej sytuacji i poprosić ich o wskazówki? A może po prostu zobaczysz, jak to będzie? Pegula : Tak, nie bardzo. Nie zaszedłem tak daleko. Zobaczymy, kto napisze do mnie dziś i jutro. Może jeśli pojawi się jakieś dobre nazwisko, będę mógł trochę poszperać. Ale było naprawdę fajnie. James Blake pojawił się, ponieważ mój trener, jeden z moich trenerów często z nim pracował. Przyszedł więc na mój trening na długo przed rozpoczęciem turnieju. Miło się z nim rozmawiało, bo trochę się denerwowałam przed meczem z Shelby, wiedząc, że może przejść na emeryturę i tak dalej. Dał mi kilka rad. Ale poza tym nie rozmawiałam z wieloma osobami. Nie wiem, czy mam na to ochotę, tak jak powiedziałem, jeśli ktoś do mnie napisze, z kim mam ochotę porozmawiać, ale mogę po prostu to zrobić. Pytanie : Gratulacje, Jess. Tim O'Shea, Buffalo News. Co będziesz robić w ciągu najbliższych kilku dni, a w szczególności jutro? Mentalne przygotowanie? Pegula : Tak, zdecydowanie wrócę do domu, prześpię się, odpocznę. Prawdopodobnie spróbuję poćwiczyć bardzo lekko mniej więcej w tym samym czasie, w którym zagram w finałową sobotę, aby mój zegar biologiczny ustawił się we właściwych ramach czasowych i prawdopodobnie będę po prostu dość lekki. Ale to zależy od tego, jak będę się czuł rano, ale oczywiście nie zamierzam przesadzać i próbować przygotować się na sobotę. Ale po prostu odpoczynek i trochę aktywnej regeneracji. Nie wiem. Zobaczę, czy mój trener będzie chciał, żebym jutro coś zrobił, ale po prostu upewnię się, że ciało i wszystko jest w porządku.

Konferencja prasowa Karoliny Muchovej po wygranej z Jessicą Pegulą w półfinale US Open 2024. Pytanie : Karolina, co sądzisz o tym meczu? Karolina Muchova : Bardzo ciężki mecz. Czułam, że zaczęłam całkiem dobrze. Czułam, że gram płynnie, że wszystko idzie zgodnie z planem. Czułam też, że była trochę zdenerwowana. Myślę, że zaczęłam świetnie w pierwszym secie, ale szło mi trochę łatwo i wiedziałam, że nie będzie tak cały czas. Starałam się więc być na miejscu, ruszać nogami i utrzymywać tempo. Ale w pewnym momencie, gdy miałam break pointa na 3-0 z woleja, nie trafiłam i poczułam, że to się zmieniło. A ona podniosła się i zaczęła grać naprawdę solidnie. Znowu przegapiłam kilka punktów, ale potem to się odwróciło i ciężko było zdobyć punkt przeciwko niej. Była wszędzie, nie popełniała wielu błędów i grała naprawdę świetnie, za co należą jej się słowa uznania. Pytanie : Jeśli chodzi o zmianę w meczu, ile z tego było, ponieważ oczywiście punkty były krótsze w pierwszym secie i na początku drugiego, a wraz z upływem meczu wydawało się, że stało się to bardziej grindem. Jak myślisz, dlaczego tak się stało? Muchova : Myślę, że zaczęłam być trochę mniej agresywna, a z drugiej strony ona zaczęła grać o wiele lepiej. Piłki miały lepszą głębokość, więc trudno mi było dostać się do siatki i grać te agresywne punkty. Naprawdę trudno było utrzymać ten poziom przez cały czas i mam szczęście, że nie utrzymywałam go przez cały czas. Potem była walka i czułam, że jestem coraz wolniejsza, a ona wciąż tam była. Była coraz szybsza, więc mnie pokonała. Pytanie : Czy to, że odpadłaś pod koniec drugiego seta, miało związek z błędem? Czy było to coś fizycznego? Muchova : Nie, poszłam się przebrać. Byłam bardzo spocona, więc poszłam się przebrać. Czułam się dobrze. Pytanie : Czy możesz spojrzeć na ten turniej pod pewnymi względami, ciężka noc dzisiaj, ale czy możesz spojrzeć na to ogólnie jako na zwycięstwo? Jesteś zdrowy, w zeszłym roku ukończyłeś turniej z poważną kontuzją, z którą borykałeś się przez długi czas. Tak więc w ogólnym rozrachunku, sposób, w jaki grałeś, sposób, w jaki się czujesz, musi być wiele pozytywów. Muchova : Tak, na pewno jest wiele pozytywów. Przegrałam przed upływem pół godziny, więc jestem trochę... Oczywiście teraz nie myślę już tak dużo o pozytywach, ale na pewno dotarcie do półfinału i poczucie, że moja gra tam jest, że mogę rywalizować z najlepszymi, mogę z nimi wygrać. To coś, co nie wiedziałem, kiedy do mnie wróci i czuję, że gram na dobrym poziomie. Jak wspomniałeś, jestem zdrowy i mogę zagrać więcej turniejów w tym roku, a to jest najważniejsze. Pytanie : Karolina, gratulacje. Giddy Nathan, Defector Media. Kiedy jesteś naprawdę w strefie, twoja gra może wyglądać tak bez wysiłku. Zastanawiam się, czego potrzebujesz, aby pozostać w przestrzeni mentalnej, która pozwala ci grać w ten sposób. Muchova : Pozostać w tej przestrzeni? Nie rozumiem. Pytanie : Kiedy grasz swój najbardziej płynny tenis, jak pozostajesz w mentalnej przestrzeni, która pozwala ci grać w ten sposób? Muchova : Po prostu staram się skupić na następnym punkcie. Staram się zachować podstawowe rzeczy, takie jak oddychanie, następny punkt, rutyny, które mam na korcie i po prostu być w tym momencie. Dzisiaj to nie zadziałało, ale dobrze jest po prostu przejść przez te mecze i zdobyć z nich doświadczenie i wyciągnąć wnioski na następny mecz, co mogę zrobić lepiej i jak mogę się poprawić. Postaram się więc czegoś nauczyć.

Konferencja prasowa Aryny Sabalenki po wygranej z Emmą Navarro w półfinale US Open 2024. Pytanie : Irina, co myślisz o zwycięstwie? Aryna Sabalenka : Tak, to był bardzo trudny mecz, szczególnie pod koniec drugiego seta. Trochę się wzruszyłam i przypomniałam sobie zeszłoroczny finał, czyli atmosferę wśród publiczności. Naprawdę cieszę się, że wyciągnęłam wnioski i byłam w stanie kontrolować swoje emocje i udało mi się zakończyć ten mecz w dwóch setach. Pytanie : Brian Lewis, Eric Bose. Poruszyłeś ten temat, ale jak bardzo rozwinąłeś się w tym obszarze, w którym tłum kibicuje swojemu zawodnikowi, a ty nie pozwalasz, by to, z braku lepszego określenia, weszło ci do głowy? Sabalenka : Tak, w zeszłym roku było to bardzo trudne doświadczenie, bardzo trudna lekcja. A dzisiaj w meczu byłam jak, nie, nie, nie, Irina, to się więcej nie powtórzy. Musisz kontrolować swoje emocje, musisz skupić się na sobie. I byli ludzie, którzy mnie wspierali, starałam się skupić na nich, myśląc: daj spokój, jest tak wielu ludzi, którzy cię wspierają. W boksie jest twój zespół, jest twoja rodzina. Po prostu skup się na sobie i spróbuj o to walczyć. I tak, to wszystko. Pytanie : Co wpłynęło na Twoją decyzję o nieuczestniczeniu w Igrzyskach Olimpijskich? Czy miało to coś wspólnego z niemożnością reprezentowania swojego narodu? A teraz, patrząc wstecz, czy czujesz wdzięczność, że je pominąłeś, ponieważ pozwoliło ci to przygotować się do tego turnieju? Sabalenka : To znaczy, po pierwsze, doznałam kontuzji przed Wimbledonem, więc i tak nie mogłam grać. Ale moja decyzja była oparta na trudnym harmonogramie, wiesz, i musisz coś poświęcić. Zdecydowałem się poświęcić Igrzyska Olimpijskie na rzecz ciężkiego sezonu. I nie żałuję tej decyzji. Wygląda na to, że była słuszna. Miałem świetny czas wolny. Dużo się leczyłem, dużo trenowałem i takie tam. A potem miałem mały obóz przed sezonem hardcore. Byłem w stanie zresetować umysł, oczyścić myśli i zacząć wszystko od początku. Pytanie : To znaczy, miałeś tu kilka ciężkich nocy, wspomniałeś o zeszłym roku i innych rzeczach. A jednak wydajesz się być szczęśliwy, kiedy przyjeżdżasz na ten turniej, jakbyś był świeży i nowy. O co chodzi? Otwarty umysł i pozorny optymizm po tym wszystkim, co cię tu spotkało? Sabalenka : Powiedziałaś, że w tym roku? Po tym wszystkim, co mi się przydarzyło w tym roku? Pytanie : Cóż, nie, nie w tym roku. Sabalenka : Tylko tutaj w przeszłości. Pytanie : Nie, mówię tylko o US Open w Nowym Jorku. To znaczy, niektórzy ludzie powiedzieliby, że nigdy więcej nie pojadę w to miejsce. Sabalenka : Nie, nie chodzi o mnie. Tak, w przeszłości miałam tu naprawdę trudne lekcje. Myślę, że miałem tu wiele możliwości, ale nie wykorzystałem ich z różnych powodów. Nie byłem gotowy. Potem stałem się emocjonalny. Potem po prostu nie radziłem sobie z tłumem. I tak wiele razy, nie tak wiele razy, czułem, że po prostu straciłem szansę. Za każdym razem, gdy tu wracam, naprawdę lubię być w Nowym Jorku. Cieszę się tym boiskiem, cieszę się tłumem, cieszę się grą przed, na tym pięknym stadionie przed tłumem. Podoba mi się miasto, czas spędzony na boisku. I za każdym razem, gdy tu wracam, mam pozytywne myślenie, może, może tym razem. I za każdym razem mam nadzieję, że pewnego dnia będę mógł trzymać to piękne trofeum. I wiesz, trudne porażki nigdy nie sprawiają, że czuję się przygnębiony. Nie jestem osobą, która nie myśli o powrocie na turniej. To tylko motywuje mnie do powrotu i spróbowania jeszcze raz, i spróbowania mocniej, i być może cięższej pracy nad niektórymi rzeczami, które nie działały w przeszłości. No i wciąż mam nadzieję, że uda mi się sięgnąć po to piękne trofeum. Pytanie : Cześć, David King, tennis.com. Jak bardzo lubisz tłum, co jest najtrudniejsze w tłumie na Ash? Czy fakt, że wspierają Amerykanina? Czy głośność? Czy to, kiedy kibicują? Co sprawia, że jest trudna? Sabalenka : Powiedziałabym, że dzisiaj nie było aż tak szalenie. Byli głośni, ale podczas punktu byli pełni szacunku i wyluzowani. A w zeszłym roku byli po prostu bardzo głośni, nawet podczas punktu. Było tak głośno, że zatykało mi uszy. Więc to była tak duża presja. I myślę, że błąd polegał na tym, że skupiałam się na sobie, ale nie pomyślałam, że ona też jest na tym samym korcie, czuje ten sam hałas tłumu i wszyscy jesteśmy w tych samych warunkach. Tak, kibicują jej, ale jak mogą pomóc jej wygrać mecz? Wiesz, tylko jeśli pozwolę im wejść do mojej głowy i tylko wtedy, gdy stracę siebie, po prostu stracę siebie, wiesz, oszaleję. Więc tak, najtrudniejsze jest to, jak głośno może być na stadionie. Naprawdę, a potem smash. Pytanie : Nie grają z następnym przeciwnikiem, więc nie wiemy na pewno, kto to będzie. Jednak indywidualnie, zaczynając od Jessiki, jakie są Twoje przemyślenia na temat poprzednich meczów i perspektywy na ten? Sabalenka : Tak, to znaczy, w przeszłości stoczyłyśmy wiele wspaniałych bitew, naprawdę trudnych, zaciętych meczów. A ona grała naprawdę niesamowity tenis, a ostatnio graliśmy w Cincinnati. To był naprawdę trudny mecz, mimo że zakończyłam go w dwóch setach, ale i tak nie było łatwo. Powiedziałbym, że gra swój najlepszy tenis i wydaje mi się, że wróciła na właściwe tory. Wygrała turniej, potem doszła do finału, a teraz jest o krok od kolejnego finału. Jest więc w niesamowitej formie i będzie to kolejna wielka bitwa przeciwko niej. I tak, nie mogę się doczekać, aby z nią zagrać. Pytanie : A jeśli chodzi o Mukhovą, co myślisz o tym, co zrobiła i wraca po kontuzji, aby odzyskać formę? Sabalenka : Tak, to naprawdę niesamowite i bardzo się z tego cieszę. Stawiła czoła tak wielu wyzwaniom, tak wielu kontuzjom i za każdym razem, gdy jest w stanie wrócić na najwyższy poziom, gra niesamowity tenis. Różnorodność jest imponująca. Serf i Wally, świetne zawodniczki, a ja w przeszłości przegrywałam z nią bardzo zacięte i trudne mecze. Nie mogę się więc doczekać rewanżu. Pytanie : Kilka dni temu mówiłaś o tym, że często ćwiczysz slajsy i woleje, a dzisiaj wykonałaś te uderzenia w bardzo kluczowych momentach. Jak myślisz, jak ważne jest dla ciebie posiadanie tego rodzaju opcji i jak bardzo jesteś szczęśliwa, że udało ci się zdobyć te bardzo ważne punkty? Sabalenka : Tak, myślę, że to naprawdę ważne, aby mieć wszystkie umiejętności, wszystkie wariacje w swojej grze, szczególnie w tych kluczowych momentach, kiedy przeciwnik jest przyzwyczajony do jednego tenisa ode mnie i jeśli jestem w stanie grać i zmieniać go, kiedy tylko potrzebuję, kiedy czuję, że muszę. Myślę, że to robi różnicę i sprawia, że mój przeciwnik jest pod jeszcze większą presją. Myślę, że to bardzo ważne i naprawdę cieszę się, że pracujemy nad wszystkim z moim zespołem i staramy się poprawić każdy aspekt mojej gry. Więc tak, myślę, że to naprawdę ważne i jak powiedziałeś, w kluczowych momentach te rzeczy naprawdę mi pomagają. Pytanie : Mówiłaś o znalezieniu spokoju w swoim życiu i nauczeniu się oddzielania życia osobistego od tenisa, ale zastanawiam się, czy nauczyłaś się również przenosić trochę tego spokoju na kort, może w trudnych sytuacjach, takich jak dzisiaj w drugim secie? Sabalenka : Tak, bardzo ciężko pracowałam nad swoim nastawieniem w tym meczu i myślę, że zrobiłam naprawdę ogromną poprawę w tym spokoju, w tych kluczowych momentach i jestem naprawdę szczęśliwa, widząc, że w tych kluczowych momentach jestem w stanie pozostać skupiona i po prostu staram się dać z siebie wszystko i skupić się na moim tenisie, na rzeczach, które muszę zrobić, aby wygrać ten mecz, a nie na zewnątrz, a nawet jeśli coś nie działa dobrze dla mnie, nadal robię właściwe rzeczy i zachowuję kontrolę. Jestem naprawdę dumny. Jestem naprawdę dumny z siebie, że udało mi się...

Konferencja prasowa Emmy Navarro po przegranej z Aryną Sabalenką w półfinale US Open 2024. Pytanie : Emma, jeśli możesz, twoje przemyślenia na temat meczu. Emma Navarro : Tak, to było naprawdę niesamowite doświadczenie być tam na Ash, grając z taką przeciwniczką jak ona. Oczywiście rozczarowujące jest to, że nie udało mi się dziś wygrać, a wyglądało na to, że pod koniec drugiego seta trochę się rozkręciłam i czułam, że zdecydowanie mogłabym doprowadzić do trzeciego seta. Nie byłam w stanie tego zrobić, ale wiesz, to było niesamowite doświadczenie, niesamowita atmosfera i wiesz, ona grała naprawdę dobrze, kiedy wszystko sprowadzało się do drutu, a wiesz, ja nie grałem tak dobrze. Więc tak, mam nadzieję, że na pewno wrócę. Pytanie : Emma, zawsze ciężko jest przegrać, ale wyobrażam sobie, że odchodzisz stąd z mnóstwem pozytywów, jako zawodniczka z pierwszej dziesiątki i powiedziałbym, że ten turniej naprawdę prawdopodobnie daje ci zupełnie nowe życie. Navarro : Tak, wiesz, to szalone, że przyjechałam na ten turniej półtora tygodnia, prawie dwa tygodnie temu, i wiesz, trochę żartowałam z moim zespołem, ale też trochę poważnie, że wiesz, chciałam wygrać jeden mecz na US Open, a teraz wyjeżdżam, po tym jak awansowałam do półfinału, a teraz jestem w pierwszej dziesiątce, to całkiem szalone i myślę, że to świadectwo ciężkiej pracy. Zdecydowanie wyjeżdżam z wieloma pozytywami. Pytanie : Hej, Emma. Jakie to uczucie wejść dziś na boisko? Czy różniło się to od innych meczów? Czy czułaś powagę chwili? A potem, jakie to było uczucie, przechodząc przez mecz, wchodząc w pierwszego seta przeciwko swojej sile, a potem, jak mówisz, wbijając w to zęby i słysząc tłum, który robi to, co robi? Navarro : Tak, na pewno było inne uczucie, gdy wychodziłem tam dziś wieczorem niż kilka razy, gdy grałem ostatnio. Po części dlatego, że był to półfinał, po części dlatego, że był to nocny mecz, mój pierwszy nocny mecz na Ash i grałem z przeciwnikiem takim jak dzisiaj. Z pewnością jest to inne uczucie, ale zdecydowanie jest to uczucie, z którym może nie poradziłem sobie w 100% tak, jak chciałem przez cały mecz, ale jest to uczucie, którego zdecydowanie będę szukał ponownie i myślę, że jest to coś, z czym będę tylko lepiej sobie radził, i tak, to była niesamowita atmosfera. Pytanie : Peter, tu Ben D'Orio, New York Daily News. Jak ważne było dla ciebie zrobienie tego tutaj, w Nowym Jorku, gdzie się urodziłeś? Navarro : Tak, bardzo wyjątkowe. Grając przed amerykańskimi fanami, wiesz, z amerykańską flagą obok mojego nazwiska, jestem bardzo dumny z tego, skąd pochodzę, a bycie Amerykaninem jest dla mnie naprawdę ważne, a wiesz, reprezentowałem USA na igrzyskach olimpijskich w tym roku. To coś, na czym bardzo mi zależy, więc powrót i możliwość gry w USA, zwłaszcza tutaj, w Nowym Jorku, jest czymś niesamowitym i zdecydowanie zmusiło mnie to do spojrzenia wstecz na to, gdzie zaczynałem i gdzie jestem teraz, i czuję, że będzie tylko coraz lepiej. Więc tak, naprawdę wyjątkowa gra tutaj w Nowym Jorku. Pytanie : Brian Lewis z New York Post. Jakie są niektóre rzeczy, które można wyciągnąć z tego biegu? I nie mówię tu o matchupach specyficznych dla tego czy innego gracza, ale jakie są rzeczy, które można z tego wyciągnąć i wykorzystać w przyszłości? Navarro : Myślę, że coś, czego coraz bardziej się uczę, to to, że są, no wiesz, filary mojej gry i myślę, że w przeszłości niektóre z tych filarów były w pewnym sensie zależne od tego, jak się czuję z określonym strzałem lub, no wiesz, mój poziom pewności siebie w mojej grze i myślę, że coraz bardziej uczę się, że, no wiesz, te filary mojej gry są niezbywalne, i wiesz, to jak gram i kim jestem jako gracz, i akceptując, że jeśli nie mogę wykonać tych części mojej gry wystarczająco dobrze w danym dniu, to wiesz, nie mogę wygrać tego dnia, ale nie, wiesz, poświęcając to, kim jestem jako gracz, i myślę, że na dłuższą metę da mi to najlepszą szansę, wiesz, wygrywać mecze i mieć najlepsze wyniki. Więc może krótko mówiąc, po prostu czuję się bardziej komfortowo i pewnie tego, kim jestem jako gracz. Pytanie : Na początku turnieju powiedziałeś, że wierzysz w możliwość wygrania turnieju. Jak to wpłynęło na twój powrót w tym konkretnym meczu i jak to było rozwijać to uczucie podczas tego turnieju? Navarro : Tak, dość szalone. Wiesz, mówienie o wygraniu Wielkiego Szlema to coś, co jeszcze kilka miesięcy temu nie było nawet na moim radarze, więc bycie teraz w sytuacji, w której myślę i pracuję nad wygraniem Wielkiego Szlema, jest ekscytujące i motywujące, i tak, na pewno, wiesz, nie byłam gotowa na zakończenie meczu przy stanie 5-3. Naprawdę chciałem się tam trzymać i grać dalej, a wiesz, tłum się w to zaangażował, co było niesamowite w drugim secie. Tak, to była może trochę krzywa uczenia się, wiesz, poczucie, że mogę to wygrać, tak jakbym w tym była i oczywiście grałam ze świetną przeciwniczką, ale wiesz, mogę odepchnąć jej podanie i wiesz, mogę być - mogę, wiesz, wyprzedzać punkty i grać agresywnie. Więc tak, zdecydowanie trochę krzywej uczenia się. Pytanie : Emma, jesteś bardzo racjonalną osobą, bardzo logiczną i opanowaną. Jak więc radzisz sobie z emocjami, gdy przechodzisz nawet przez późną fazę turnieju takiego jak ten, kiedy wszystko w twojej głowie musi szaleć? Navarro : Tak, trochę. Staram się być po prostu bardzo obecny i wiem, kim jestem jako osoba i czuję się coraz bardziej komfortowo i pewnie z tym, kim jestem jako gracz. Mam też dużo zaufania i wiary w zespół, który mam wokół siebie. Moja rodzina niesamowicie mnie wspiera i zawsze jest po mojej stronie, bez względu na wszystko. Dla nich jestem córką i siostrą, a nie tenisistką. Więc myślę, że to naprawdę ważne dla mnie, aby mieć wokół siebie tych ludzi, którzy trzymają mnie na ziemi, zwłaszcza gdy sprawy mogą wydawać się gorączkowe, przytłaczające lub po prostu poza moją kontrolą. Więc tak, po prostu pokładam dużo zaufania i wiary w ludzi wokół mnie. Pytanie : Diane De Costanza z USTA. Zastanawiałam się nad szybkością forehandu Iriny. To było taktowanie, średnio naprawdę wysokie. Czy grałaś przeciwko niej z takim tempem? Czy dzisiejszego wieczoru było inaczej niż w poprzednich meczach? Navarro : Nie sądzę. Powiedziałabym, że nie było inaczej. Nie znam porównania mil na godzinę, ale tak, myślę, że ostatnim razem, kiedy z nią grałam, czułam, że nadlatuje dość mocno nad siatkę. W kierunku mojej strony kortu. Więc tak, nie różni się zbytnio, ale jest to oczywiście ogromna broń i zdecydowanie czułam to dzisiaj.

Wywiad Jessiki Peguli na korcie po wygranej z Karoliną Muchovą w półfinale US Open 2024. Mówca: Jessica Pegula dotarła do swojego pierwszego w karierze finału turnieju wielkoszlemowego. Mam tak wiele pytań. O czym myślałaś? Set, dwie miłości, przełamanie w dół, uderzyłeś ten absolutnie niesamowity forehand, a ona nie trafiła w siatkę. Co przeszło ci przez myśl po tym momencie? Pegula : Pomyślałem, że to było trochę szczęśliwe, jakbyś spróbował, jakbyś wciąż w tym był. I to sprowadza się do naprawdę małych momentów, które zmieniają tempo, a ona, wyszedłem płasko, ale grała niewiarygodnie. To znaczy sprawiła, że wyglądałem jak początkujący. Byłam bliska płaczu, bo to było żenujące. Jakby mnie niszczyła, a ja byłam w stanie po prostu utrzymać się w tej grze i byłam w stanie znaleźć sposób, znaleźć trochę adrenaliny, znaleźć nogi, a potem pod koniec drugiego seta w trzecim secie zacząłem grać tak, jak chciałem grać i po prostu, tak, zajęło to trochę czasu, ale szczerze mówiąc, nie wiem, jak to odwróciłem. Spiker : Widzieliśmy cię po drugim secie, kiedy zeszła z boiska. Poszedłeś tam do chłopaków z Bahamów, swojej ekipy trenerskiej. Co ci powiedzieli w tym czasie, kiedy tam poszłaś? Pegula : Tak, mówili mi, żebym trochę pomieszał podania, ciągle mieszał obroty i trzymał ją w niepewności, kilka kopnięć szeroko, może do jej backhandu i po prostu zagrać jej backhandem może trochę więcej. Wiesz, że naprawdę dobrze radziła sobie z tym backhandem, po prostu po to, aby go trochę bardziej zakryć. To było tylko kilka innych rzeczy. To znaczy, to nie było nic innego. Zaczęłam to robić pod koniec drugiej rundy, ale myślę, że naprawdę byłam w stanie dopracować kilka z tych rzeczy naprawdę wcześnie, a także po prostu rywalizować, używać nóg i starać się myśleć jasno. Mówca : Twoja siostra jest w boksie. Twój tata też tu jest. On nie siedzi w boksie. Jest w jakimś przypadkowym miejscu na stadionie. Jest na dużym ekranie, a twoja mama jest w domu. Co oznacza dla ciebie obecność rodziny, która cię wspiera i co oznacza dla ciebie udział w pierwszym finale Wielkiego Szlema na US Open? Pegula : To niesamowite. Mam tam brata i siostrę. Na ekranie był mój tata, mój szwagier, wielu przyjaciół i cała rodzina. Oczywiście mój mąż. O tak, zapomniałam o nim. Nawet nie wstał. Nie chce być widziany. Ale tak, mam tu tyle rodziny, która oglądała wiele moich meczów, więc bycie tutaj i to, że wciąż mnie wspierają, jest szalone. Cieszę się, że mogą dzielić ze mną ten moment. Spiker : Ok, więc następnym przeciwnikiem będzie Irina Sabalenka. Powiedz mi, co myślisz o grze z nią i co to dla ciebie znaczy, że w końcu jesteś w głównym finale. Pegula : Przede wszystkim jestem szczęśliwa, że udało mi się odwrócić losy tego meczu na tak dużej scenie, ale po drugie, gra z Iriną będzie naprawdę trudna. Mam na myśli to, że pokazała, jaka jest twarda i dlaczego prawdopodobnie jest faworytką do wygrania tego turnieju. To będzie rewanż za Cincinnati, więc mam nadzieję, że uda mi się zemścić, ale cieszę się, że mam dzień wolny. To trochę szalone, że znów gramy ze sobą w finale, ale myślę, że to tylko pokazuje, jak świetnie grałyśmy w tenisa, a ona będzie oczywiście trudna do pokonania, ale wiesz, że po to są finały, więc jestem gotowa. Mówca : Jessica to jeden z najbardziej fenomenalnych zwrotów akcji w twoim największym meczu w karierze. Mówiłem to przez cały tydzień. Ona jedzie metrem. Urodziła się w Nowym Jorku, aż do swojego pierwszego dużego finału Jessica Pegula.