Je n'étais pas le type de gars préféré des meilleurs joueurs. Car j'étais confiant et je n'avais pas peur de dire que je voulais être le meilleur. Mais je n'ai jamais manqué de respect, c'est important."
Puchar Davisa: między reformami, krytyką a kulturą narodową 
Paradoks dzielący tenis: wykończeni zawodnicy i przeładowany kalendarz, ale mnożące się pokazy 
Szkolenie przyszłych mistrzów: upadek francuskiego modelu publicznego wobec prywatnych akademii 
Czy padel zagraża tenisowi? Zanurzenie w rewolucji, która wstrząsa ustalonym porządkiem 
Australian Open 
