Thiem się żegna - spojrzenie wstecz na niezwykłą karierę

Dominic Thiem oficjalnie zakończył karierę zawodowego tenisisty.

Pokonany w prostych setach przez Luciano Darderiego w pierwszej rundzie ATP 500 w Wiedniu we wtorek (7-6, 6-2), były numer 3 na świecie odłożył rakiety na dobre.

Jeszcze kilka lat temu było to nie do pomyślenia, ale teraz, w wieku zaledwie 31 lat, decyzja ta wydaje się dość logiczna.

Austriak nie pozostawił swoich fanów obojętnymi, ale zdołał odcisnąć swoje piętno na całym pokoleniu graczy i kibiców.

Doceniany zarówno za agresywny, estetyczny tenis, jak i za niezwykłe poczucie fair play, "Dominator" prawdopodobnie pozostawi po sobie sporą pustkę.

Niecałe 24 godziny po jego ostatnim meczu w karierze nadszedł czas, aby spojrzeć wstecz na ogromną karierę zwycięzcy US Open 2020.

- Thiem, cudowne dziecko od kołyski

Dominic Thiem miał zostać wielkim graczem. Urodzony w Wiener Neustadt, na obrzeżach Wiednia, rozpoczął treningi tenisowe w młodym wieku.

Grając w akademii tenisowej w Wiedniu, gdzie oboje jego rodzice pracują, jego potencjał szybko stał się widoczny.

Wyczuwając jego potencjał, Gunter Bresnik, były trener Beckera, McEnroe i Lecomte, przyjął go w 2002 roku, gdy "Domi" miał zaledwie 9 lat. Współpraca trwała ostatecznie 17 lat (2002-2019).

Bresnik szybko starał się rozwinąć grę swojego podopiecznego. Zachęcając go do przyjęcia jednoręcznego backhandu, stopniowo popychał Austriaka do coraz bardziej ofensywnego tenisa.

- Obiecujący początek

Po udanym stażu w juniorach (w tym finale Rolanda Garrosa) i kilku występach na torze ATP, Thiem ostatecznie przeszedł na zawodowstwo w wieku 19 lat, w 2012 roku.

Szybko zdobył swoje pierwsze tytuły na drugorzędnym torze, a jego rozwój był błyskawiczny. W ciągu dwóch lat osiągnął 137. miejsce na świecie (awans o 503 pozycje).

W 2014 roku Austriak zamierza osiągnąć kolejny kamień milowy. Wygrywając 35 razy w tym roku, w tym kilka znaczących pierwszych sukcesów (pokonanie Wawrinki w Madrycie i dotarcie do ostatniej ósemki na US Open), otworzył drzwi do pierwszej setki, a nawet osiągnął 39. miejsce na świecie.

W 2015 roku nieco zwolnił, ale nadal wygrywał, ostatecznie zdobywając swoje pierwsze trzy tytuły ATP (Nicea, Umag, Gstaad) i wbijając się do pierwszej 20 na świecie.

- Kiedy "Domi" stał się "Dominatorem" (2016-2019)

Od 2016 roku Thiem całkowicie zmienił kategorię. Szybko przebił się do pierwszej dziesiątki i osiągnął swoje pierwsze wyniki w Wielkim Szlemie.

W samym 2016 roku pokonał Nadala na kortach ziemnych (6-4, 4-6, 7-6 w Buenos Aires), Federera na trawie (3-6, 7-6, 6-4 w Stuttgarcie), dotarł do półfinału Rolanda Garrosa (pokonany przez Djokovica) i zdobył cztery kolejne tytuły na głównym torze.

Od tego momentu "Dominator" ugruntował swoją pozycję w pierwszej dziesiątce na świecie, gdzie pozostał przez pięć długich lat.

Później Austriak ustabilizował się w czołówce światowych rankingów, ale nigdy nie dotarł na sam szczyt.

W 2017 i 2018 roku utrzymał swoją pozycję, nie będąc w stanie zagrozić najlepszym graczom na świecie. Z wyjątkiem kortów ziemnych.

Coraz bardziej imponujący na tej nawierzchni, dotarł nawet do finału French Open w 2018 roku, ale został zatrzymany przez Nadala.

- Domi, gigant

W 2019 roku coś się zmienia. Szklany sufit pękł.

Dzięki znacznie bardziej agresywnemu tenisowi Wiedeńczyk gra teraz bardzo blisko swojej linii i pozbawia przeciwników przestrzeni i czasu.

W marcu zdobył tytuł w Indian Wells, pokonując Federera w wyjątkowym finale (3-6, 6-3, 7-5), a następnie cieszył się bardzo wysokim poziomem sezonu na kortach ziemnych.

Wygrał Barcelonę bez straty seta i zbliżył się bardziej niż kiedykolwiek do zdobycia tytułu w Paryżu. Obalił Djokovica w półfinale po monumentalnym meczu, a nawet grał z Rafaelem Nadalem na równych warunkach przez ponad 2 godziny w finale French Open.

Ostatecznie eksplodował pod ciosami Majorkańczyka, ale wydaje się, że umówił się na przyszłość (6-3, 5-7, 6-1, 6-1).

W 2020 roku w końcu osiągnie Świętego Graala. W roku zakłóconym przez Covid-19, Thiem po raz pierwszy dotarł do finału Australian Open, przegrywając z Djokovicem po 4-godzinnej bitwie (6-4, 4-6, 2-6, 6-3, 6-4).

Nie tracąc nadziei, w końcu dodał swoje nazwisko do listy zwycięzców Wielkiego Szlema w Nowym Jorku w tym samym roku.

W US Open rozgrywanym za zamkniętymi drzwiami i naznaczonym dyskwalifikacją Novaka Djokovica, Austriak pokonał Alexandra Zvereva pod koniec niesamowitego finału (2-6, 4-6, 6-4, 6-3, 7-6).

- Nieprzewidywalne zejście do piekła

Od 2021 roku zaczęło dziać się coś nieoczekiwanego.

Właśnie wtedy, gdy wszyscy postrzegali Dominica Thiema jako mistrza zdolnego do wygrania wszystkiego, Austriak się rozpadł.

W czerwcu 2021 roku doznał straszliwej kontuzji nadgarstka, po której nigdy nie wrócił do zdrowia.

Z wyjątkiem finału w Kitzbuhel, "Domi" nigdy więcej nie zachwyci swoich fanów, zniszczony przez nieuleczalną kontuzję.

Po trzech latach niekończącej się walki rok 2024 był wreszcie rokiem akceptacji.

Jego ciało, a dokładniej nadgarstek, po prostu nie wytrzymywało już obciążenia związanego z życiem profesjonalnego gracza.

I tak kończy się piękna historia Dominica Thiema, gwiazdy tenisa, która nigdy nie powinna być tak krótkotrwała.

Jeszcze tylko jedna rzecz do powiedzenia. W imieniu wszystkich fanów tenisa: "Danke Domi!