Dominic Thiem się zwierza: „Popełniłem wiele błędów” — przejmujące wyznania mistrza o jego fatalnej kontuzji

Na emeryturze od października 2024 roku, Dominic Thiem bez ogródek wraca do kontuzji nadgarstka, która zakończyła jego karierę. W szczerym podcaście austriacki mistrz opowiada o swoich błędach, żalach i bólu ciała, które powiedziało dość po latach ekstremalnych wymagań.

Jules Hypolite

le 22/11/2025 à 15h06

2 min to read

Thiem

Na emeryturze od października 2024 roku, Dominic Thiem od czasu do czasu pojawia się w mediach, by rozmawiać o swojej karierze.

Gość podcastu Von Nix Kommt Nix, zwycięzca US Open 2020 i dwukrotny finalista Rolanda Garrosa (2018 i 2019), zwierzył się między innymi z kontuzji prawego nadgarstka, która zmusiła go do zakończenia kariery, a także z błędów, które – jak uważa – popełnił, próbując sobie z nią poradzić.

„Ta kontuzja nie wzięła się znikąd. Miałem prawie 28 lat i bardzo obciążałem nadgarstek od czasu, gdy miałem 10 czy 11 lat, czyli przez prawie 17 lat. Już i tak wiele wytrzymał.

Nie jest wielkim zaskoczeniem, że ta kontuzja się pojawiła. Co więcej, to niezwykle powszechna kontuzja wśród tenisistów. Myślę, że więcej graczy ją miało niż tych, którzy nigdy jej nie mieli.

Ale to i tak była moja pierwsza poważna kontuzja. Popełniłem wiele błędów. Wróciłem zdecydowanie za wcześnie, nie dając tej kontuzji czasu na wyleczenie, na regenerację nadgarstka, co było oczywiście spowodowane moim brakiem doświadczenia z kontuzjami.

Jako sportowiec wysokiej klasy myślę, że potrafimy kontrolować swoje ciało niezwykle precyzyjnie i że od razu czujemy, gdy dzieje się coś poważnego, i tak było w momencie, gdy ta kontuzja się pojawiła.

Od razu pomyślałem, że to będzie problem długoterminowy. Nadgarstek jest tak wrażliwy, a przy moim stylu gry, zwłaszcza przy forhendzie, nadgarstek był ważniejszy niż, jak sądzę, dla wielu innych graczy.

Jest tam tak wiele małych nerwów, a w końcu to ostatni punkt styku między ciałem a rakietą. To było wtedy bardzo trudne, naprawdę skomplikowane doświadczenie.”